تأثیر یک جلسه تمرین مقاومتی در نوبت های صبح و بعدازظهر بر عملکرد قدرتی، میزان درک فشار و سطح لاکتات خون مردان جوان

هدف از این پژوهش ارزیابی تأثیر زمان فعالیت در دو نوبت از روز بر عملکرد قدرتی، سطحلاکتات خون و میزان درک فشار در مردان جوان بود. 18 دانشجوی پسر به طور تصادفی به دوگروه تقسیم شدند: گروه 1: تمرین مقاومتی شامل 80 % یک تکرار بیشینه در حرک ت پرس سینه و%60 یک تکرار بیشینه در حرکت اسکات پشت بود. گروه 2: تمرین مقاومتی شامل 60 % یک تکراربیشینه برای حرکات پرس سینه و 80 % یک تکرار بیشینه برای حرکت اسکات پشت بود. تمرین دردو نوبت صبح و عصر اجرا شد. آزمودنی های هر دو گروه در 2 نوبت آزمون شرکت کردند. هر جلسهشامل 4 ست تا رسیدن به واماندگی برای هر یک از 2 تمرین اسکات پشت و پرس سینه بود . برایمستقل استفاده t وابسته و برای مقایسه گروه ها از آزمون t مقایسه داده های صبح با عصر از آزموندر نظر گرفته شد. تعداد کل تکرار در هر دو گروه تمرین پرس سینه P<0/ شد. سطح معناداری 05و اسکات پشت در بعد از ظهر بیشتر از صبح بود، اما از نظر آماری معن ادار نبود. تفاوت بین غلظتلاکتات در نوبت صبح و عصر در طول تمرین پرس سینه ( 80 % یک تکرار بیشینه ) در هر 4 ستمعن ادار نبود. اما این غلظت هم در تمرین اسکات پشت ( 60 % یک تکرار بیشینه) و هم پرس سینه%60 یک تکرار بیشینه) در نوبت صبح به طور معناداری بالاتر از نوبت عصر بود. تفاوت بین غلظت )لاکتات خون در نوبت صبح و عصر در طول تمرین اسکات پشت ( 80 % یک تکرار بیشینه ) در ست3 و 4 در نوبت صبح نسبت به نوبت عصر به طور معناداری ، اول معنادار نبود، اما در ست های 2بالاتر بود. همچنین میزان درک فشار در هر دو گروه در طول 4 ست تمرین در صبح نسبت به عصربه طور معناداری بالاتر بود. تمرین مقاومتی در نوبت عصر به علت غلظت لاکتات خون کمتر وتعداد تکرار بیشتر نسبت به تمرین صبح، مفید تر است.